تعهدات زیست محیطی پیمانکاران در قراردادهای خدماتی بالا دستی صنعت نفت و گاز ایران
Publish place: International Conference on New Research Findings in Science, Engineering and Technology with a Focus on Need-Based Research
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,028
This Paper With 12 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMRS01_068
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1395
Abstract:
قراردادهای خدماتی در صنعت نفت و گاز ایران در دو گروه قراردادهای صرفاً خدماتی و قراردادهای خدماتی خطر پذیر(همراه با ریسک) قرار می گیرند. تاکنون قراردادهای خدماتی خطر پذیر به سه طریق اجرایی شده اند. بنظر می رسد با توجه به شرایط اقتصادی، قراردادهای خدماتی منعقد شده در صنعت نفت و گاز ایران بیش تر به طریق خطرپذیری کامل توسط شرکت سرمایه گذار خارجی، متمایل باشد. در این نوع قراردادها، عدم توفیق در عملیات اکتشافی و نیز تمام هزینه های ناشی از عدم توفیق در اکتشاف، استخراج و تولید تجاری به عهده شرکت خارجی است و دولت میزبان هیچ گونه تعهدی در این زمینه برعهده نمی گیرد ولی پیمانکار کلیه ریسک های سرمایه ای برای مراحل اکتشاف و توسعه را می پذیرد. ملاحظات محیط زیستی از موارد مورد لزومی است که پیمانکاران نفتی قبل از شروع پروژه های بالادستی نفتی می بایست مطالعات جامع میدانی انجام دهند و ریسک های احتمالی نسبت به محیط زیست و محیط سبز را شناسایی و ارزیابی کنند، طرح های پیشگیرانه از آلودگی ها و آسیب های زیست محیطی را در پروژه به نحو مطلوب ملاحظه کرده و توافقنامه جامع با سازمان ها و یا مراکز ذیربط به ویژه سازمان محیط زیست اخذ کنند. تأکید قوانین خاص بر رعایت ملزومات زیست محیطی در عملیات نفتی صرفاً به این دلیل است که نفت اولاً یکی از اصلی ترین منایع آلودگی محیط زیست تلقی می شود و ثانیاً مقررات زیست محیطی در حوزه نفت (چه در قوانین و مقررات و چه در اجرا) به خوبی رعایت نشده است.
Keywords:
Authors
راضیه محمدی
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ،گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
مهدی منتظر
استادیار، دکتری تخصصی حقوق خصوصی، گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
مریم افشاری
استادیار، دکتری تخصصی حقوق بین الملل، گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :