نیازسنجی تامین مسکن شهری با تاکید بر سکونتگاه های غیر رسمی در منطقه مهر (محله احمدآباد بجنورد)

مسکن به عنوان سرپناه برای واحد اولیه جامعه یعنی خانوار اهمیت ویژه ای دارد که محرومیت از آن به منزله فقر مطلق می باشد و از طرفی یکی از بخش های مهم اقتصاد می باشد که ارتباط مستقیمی با سایر بخش های اقتصادی دارد. امروزه اسکان غیر رسمی به عنوان یکی از معظلات بزرگ اجتماعی بخش لاینفک زندگی کلان شهرهای ایران و چالش اساسی فرا روی مدیریت شهری محسوب می شود. مطالعه حاضر منطبق است بر شهر بجنورد مرکز استان خراسان شمالی که مورد توجه مهاجرین روستایی و سایر نقاط شهری استان بوده است. روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی با رویکرد طبیعی و میدانی با استفاده روش کمی و کیفی (مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه) مورد کند و کاو قرار گرفته است. در این پژوهش به بررسی نیاز ساکنان محله احمدآباد به مسکن شهری مطلوب و استاندارد پرداخته شده است. نتایج حاصل از یافته ها نشان می دهد 71 درصد از واحدهای مسکونی محله احمدآباد دارای کیفیت تخریبی می باشد و 7 درصد دارای کیفیت مرمتی می باشند. این واحدهای مسکونی در برابر مخاطرات طبیعی مانند زلزله بسیار آسیب پذیر عمل می کنند.

Keywords:

نیاز سنجی , مسکن شهری , سکونتگاه غیر رسمی