سارا حبیب زاده شریف - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه

بخش قابل توجهی از شهروندان جامعه را معلولین به خود اختصاص می دهند، بدین ترتیب توجه به ایشان نیازمند عنایت به اقشار و ویژگی آنان است. مطالعات و بررسی میدانی نشان می دهد مواردی همچون عناصر شهرسازی و فضاهای شهری حائز اهمیت است.طی دهه گذشته، اقداماتی غیرمنسجم و یکپارچه در جهت مناسب سازی ساختما نها و معابر شهری صورت گرفته است. به عنوان یک قاعده و قانون داخلی و بین المللی، تمام افراد جامعه در استفاده از تسهیلات و امکانات عمومی دارای حقوق یکسان هستند. طبق ماده های 1، 2، 3 آیین نامه اجرائی، ماده (2) قانون جامع حمایت از حقوق معلولان ، کلیه دستگاه های اجرایی دولتی و سازمان های غیر دولتی با امکانات ساختمان های با کاربری عمومی مکلفند، قسمت های مورد استفاده عمومی اماکن و ساختمان ها (خصوصی و دولتی) را مطابق ضوابط مربوط افراد دارای معلولیت، مناسب سازی کنند. در این پژوهش، پس از بررسی مشکلات و استاندار دهای مربوطه، به ارائه را هکا رهایی درخصوص مناسب سازی فضاهای شهری پرداخته می شود. روش تحقیق در این پژوهش، بررسی مطالعات اسنادی و برداشت های میدانی است. در نهایت درجهت مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان و افراد کم توان جسمی- حرکتی را هکارهایی ارائه شده است.

معلول، فضای شهری، مناسب سازی