حسین فروزش - کارشناسی ارشد مهندسی عمران - سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
علیرضا کیانی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر- مربی
یحیی رحیمی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر- مربی

پژوهش حاضر با هدف بررسی پتانسیل خرابی پیشرونده برای ساختمان های بتنی مقاوم در برابر زلزله تحت خطر حذف ستون با استفاده از فرایند آنالیز استاتیکی خطی GSA تدوین شده است . به طور کلی خرابی پیشرونده یک حادثه ی نادر در کشور های توسعه یافته است، اما تاثیر آن بر روی ساختمان ها خیلی خطرناک و پر هزینه است؛ لذا ضروری به پیشرونده در سازه ها معمولا زمانی آغاز می شود که یکی از اجزای اولیه ساختمان ها معمولاستون ها، حذف بشود.زمانی که یک ست وندر نتیجه تصادف وسایل نقلیه،انفجار، حمله تروریستی،زمین لرزه و دیگر خطرات طبیعی یا مصنوعی حذف بشود، بار وزنی (بار مرده وبار زنده) به ستون های مجاور در سازه انتقال می یابد.اگر این اجزای اولیه بدرستی برای تحمل و توزیع بار اضافی طراحی نشده باشند، بخشی از سازه یا کل سازه ممکن است متلاشی بشوند.ستون های ساختمان تا زمانی که بار اضافی بروی ستون ها پایدار بشود در برابر شکست ایستادگی می کنند. درنتیجه، قسمتی مهمی از ساختمان شاید به علت صدمه های بزرگتری نسبت به ضربه های اولیه وارد بر ساختمان فرو بریزد. در مقاله حاضر پس از آسیب پذیری ساختمان های بتنی مقاوم در برابر زلزله که در معرض خرابی پیشرونده قرار گرفت و نتایج حاکی از آن است که براساس آنالیز استاتیکی خطی GSA ساختمان دارای پتانسیل کمی برای ایجاد خرابی پیشرونده دارد.

نوع شناسی، خرابی پیش رونده، مدلسازی