استفاده مجدد از پساب جهت کنترل پدیده بالا آمدگی مخروطی آب شور زیر چاه های پمپاژ

از راه کارهای عملی سازگاری با کم آبی، استفاده مجدد از پساب و فاضلاب تصفیه شده پس از جمع آوری و انتقال فاضلاب از محیط زیست انسان می باشد . به ویژه در ایران به دلیل اهمیت و ارزش بالای کمی، کیفی و اقتصادی آب، استفاده مجدد از فاضلاب های پالایش شده برای مصرف های غیر خانگی مانند کشاورزی، جنگل کاری، مصرف صنایع، آبیاری فضاهای سبز درون شهرها، پارک ها، شستشوی خیابان ها و فاضلاب روها و همچنین فعالیت های آبخوان داری و عملیات تغذیه مصنوعی مورد توجه است . یکی از اشکال مختلف آلودگی منابع آب های زیرزمینی که می تواند به نحو موثری این منابع را دستخوش تهدید قرار دهد، تداخل و پیشروی آب های شور به داخل لایه های آبدار است . از جمله مسائلی که در مورد تداخل آب شور و آب شیرین در مناطق کویری و ساحلی اتفاق می افتد، وضعیتی است که در آن یک لایه آب شور در زیر لایه آب شیرین وجود داشته و در اثر پمپاژ و برداشت زیاد یا حفاری عمیق تر چاه، آب شور وارد چاه می گردد . این وضعیت به نام پدیده بالا آمدگی مخروطی آب شور یا Upconing معروف است . در این مقاله به منظور کاهش بار آلودگی و مدیریت کیفی منابع آب، تاثیر استفاده مجدد از پساب از طریق عملیات تغذیه مصنوعی و طرح های آبخوان داری جهت کنترل پدیده بالا آمدگی مخروطی آب شور زیر چاه های پمپاژ، بررسی خواهد شد

Keywords:

استفاده مجدد از پساب , فاضلاب تصفیه شده , بالاآمدگی مخروطی آب شور , کم آبی