ارتباط اکوموزه ها و توسعه ی توریسم بر مبنای توسعه پایدار

الگوی پایدار˛شرط اساسی تامین زندگی امن و پایدار است که درجهت به حداقل رساندن اتلاف منابع و تخریب محیط تلاش می کند. توسعه پایدار˛نیازهای نسل کنونی را بدون به مخاطره انداختن توانایی های نسل آینده در برطرف کردن نیازهایشان تامین می کند. در این میان افزایش اگاهی مردم نسبت به اهمیت مسائل زیست محیطی در قالب توسعه پایدار از ضریب بالایی برخوردار است.به طوری که سازمان های بین المللی از جمله یونسکودر این راستا تلاش می کند. هدف از مطالعه ی موضوع˛ارائه یک چارچوب نظری منسجم برای تعمق در مفهوم طراحی پایدار به ویژه در ارتباط با مناطق خاص بومی است که می توان از این مناطق به عنوان یک فرصت استفاده کرد و این مناطق را با الگوی پایداری به جاذبه هایی برای گردشگران به عنوان اکوموزه تبدیل کرد. برای رسیدن به این الگو نیازمند شاخصه هایی از جمله˛شاخص های اکولوژیکی _اقتصادی_اجتماعی می باشد. تاثیرات مثبت فرهنگیاجتماعیاقتصادی و زیست محیطی اکوموزه ها در٥٠ سال عمر آن ها ˛نشان از انطباق اصول آن ها با اهداف توسعه پایدار دارد. لذا مقاله حاضر با استفاده از روش شناسی توصیفی _تحلیلی در صدد پاسخگویی به نیازهای لازم در جهت پایداری این مناطق خاص است. در نهایت˛بررسی ها نشان دهنده این است که علی رغم اینکه اکوموزه ها در دراز مدت تهدیدی برای میراث منطقه به شمار می رود˛اما موجب افزایش مشارکت مردم بومی وهمچنین به نمایش گذاشتن سنن و فرهنگ منطقه می باشد. در نتیجه با رویکردی هدفمند میتوان نقاط مثبت اکوموزه ها را بر نقاط منفی برتر دانست و به سمت ایجاد اکوموزه ها برنامه ریزی کرد.