آرمان قراخانلو - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
میرسعید موسوی - استادیار دانشگاه آزاد تبریز

توسعه و ابعاد آن در چند دهه ی اخیر در مطالعات اقتصاد ی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کاربرد داشته و در فرهنگ کشورها به عنوانیک عامل تفکیک کننده جوامع از یکدیگر و از همه ی جوانب مطرح می شود. در این میان اهداف کلی برنامه ریزی شوری و یا توسعهاقتصادی در شهر، برقراری عدالت اجتماعی و توزیع رفاه و ثروت در بین افراد جامعه است. برای دستیابی به اهداف یادشده در هرجامعه ای به تهیه و تدوین و در نهایت اجرای برنامه های مختلف نیاز است، از این رو برنامه ریزان از طریق تهیه برنامه هایمحرومیت زدایی سعی در کاهش شکاف ها و نابرابری دارند. با عنایت به موارد فوق الذکر هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوت ها ونابرابری ها بین مناطق دوگانه ی شهرداری تبریز از نظر و ضعیت و سطح برخوردار ی شاخص های خدمات شهری و رتبه بندی مناطقدوگانه ی شهرداری تبریز از نظر میزان برخورداری است. بنابراین این پژوهش تلاش دارد با بهره گیری از روش های توصیفی و تحلیلی وبا استفاده از 16 شاخص خدمات شهری، مناطق دوگانه ی شهرداری تبریز را از لحاظ شاخص های خدمات شهری طی سال 1390رتبه بندی نماید. بدین منظور در این مقاله پس از اینکه داده های تحقیق به روش کتابخانه ای جمع آوری شد، داده های خام به شاخصتبدیل شده و به و سیله آنتروپی وزن دهی و برای رتبه بندی مناطق دوگانه ی شهردار ی تبریز از مدل ویکور ا ستفاده شد. نتا یج یافته هاحاکی است، مناطقی که به میزان بیشتری از این شاخص ها بهرمند بوده اند، با عنوان توسعه یافته یا برخوردار (مناطق 6 ، 2 و 9)، بهترتیب 0.037 ، 0.175 و 0.183 و مناطقی که مقادیر کمتری از این شاخص ها را در خود پرورانده اند و فاصله ی بیشتری با مناطقمطلوب داشته اند، در زمره ی مناطق توسعه نیافته یا محروم (در مقایسه با سا یر مناطق (8 و 3) به ترتیب 0.614 و 0.978 قرار گرفتند وبقیه ی مناطق نیز، به عنوان مناطق نیمه برخوردار شناخته شدند.

توسعه، میزان برخورداری، شاخص خدمات شهری، مناطق دوگانه ی شهرداری تبریز