مهدی صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
میرحمید حسینی - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

از آنجا که طراحی های سازه های موجود به این گونه میباشد که سازه در هنگام وقوع زلزله های شدید آسیب ببیند ولی در مقابل ویرانیحفظ شود. منظور از این آسیبدیدگی یعنی توزیع یکنواخت مفاصل پلاستیک در کل سازه و در المان های مناسب که دارای جذب انرژیزیادی هستند. هر چند این فلسفه به نتایج نامطلوبی از جمله حجم خیلی زیاد کارهای تخریب و بازسازی مورد نیاز در شهرهای پر جمعیتواقع در مجاورت گسلهای لرزهای منجر میشود.یک روش برای غلبه بر این پیامد نامطلوب ایده هدایت خسارت و به کارگیری سیستم هایجاذب انرژی در المان های خاص در سازه ها در زلزله های متوسط ویا سنگین خسارت وارد شده به سازه را در بخش مشخصی از سازه رامتمرکز کرده و مانع از گسترش آن در کل سازه گردید که با استفاده از این ایده تنها بخشی از سازه آسیب خواهد دید.در این تحقیقساختمان مورد نظر دارای سیستم گهواره ای بر اساس آیین نامه ایران طراحی شده. سیستم لرزهبر جانبی این سازه در هر دو جهت قابفولادی مهاربندی شده هم محور میباشد. یک بخش هسته مرکزی و بخش دیگر شامل ستون های تلسکوپی می باشد که ستون هایتلسکوپی در پایین ترین قسمت سازه در میان شاسی صلب فلزی و شالوده سازه قرار گرفته و باعث القا حرکت گهواره ای در سازه شده ،ایجاد حرکت گهواره ای در پای سازه باعث می شود که ستون های تلسکوپی به جذب انرژی لرزه ای پرداخته. برای بررسی اثر بخشی نیرویلغزشی ستون های تلسکوپی از چندین مدل با نیروی لغزشی متفاوت در هر تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی استفاده شده است. در اینتحقیق سازه بر اساس تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی غیر خطی تحلیل شده است. نتایج ناشی از این تحقیق که باعث کاهش چشمگیرمفاصل پلاستیک تشکیل شده در سازه ، کاهش تغییرمکان سازه و کاهش نیروی محوری در ستون ها می گردد.

ستون تلسکوپی، هدایت عمدی خسارت ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، هسته مرکزی