باغ شفابخش در محیط های دانشگاهی رویکردی برای ایجاد یک فضای آموزشی سالم و پایدار

انسان از ابتدای آفرینش با طبیعت ارتباطی ناگسستنی داشته، با پیشرفت بشر فاصله میان انسان و طبیعت افزایش یافته، نمیتوان این حقیقت را انکار کرد، بشر امروزی به واسطه ی استرس ها و فشارهای جسمی همواره نیازمند، لحظاتی هرچندکوتاهست تا از زندگی روزمره جدا شده و به آغوش طبیعت بازگردد. تاکنون از باغ درمانی در محیط های مختلفی استفاده و نتایج حاصل از آن به وضوح تایید شده. این پژوهش در مورد عملکرد باغ شفابخش در محیط های دانشگاهی و تاثیر آن بر دانشجویان، اساتید و کارکنان این محیطها میباشد. وجود المان های طبیعی تاثیر مهمی بر سلامت کاربران محیط های دانشگاهی، که در مراحل حساس جسمی و روحی هستند، دارد. مراحل حساس جسمی و روحی آن زمانیست که به واسطه رقابت های علمی میان این قشر تنش بسیاری بر آنها وارد میشود، همین فشارهای روحی بر جسم آنها نیز تاثیرگذار است. علاوه بر مقررات و قوانین عادی در طراحی فضای سبز، یک سری ملاحظات خاص در طراحی باغ شفابخش مورد توجه میباشد، برخی از آنها عبارتند از: احساس امنیت در باغ، داشتن حق انتخاب مسیرحرکت و محل نشستن، استفاده از خرد اقلیمهای متفاوت، داشتن تنوع مبلمان در فضای سبز و بکارگیری المانها طبیعی. بر اساس اطلاعات بدست آمده، اثرات مثبت باغهای درمانی بر سلامت روانی دانشجویان و کاربران محیط های آموزشی با: ایجاد فاصله، جاذبه، وسعت و سازگاری شکل میگیرد. عوامل ذکر شده اجازه میدهد فرد برای گریز از بحران های موجود و تنش های آنی به یک راه حل سریع و در دسترس که همان داشتن یک فضای خصوصی در طبیعت سبز میباشد دست یابد.

Keywords:

باغ درمانی , باغ شفابخش , فشار روانی , محیطهای دانشگاهی , المانهای طبیعی