غلامرضا سبزقبایی - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان، بهبهان، ایران
مرضیه رئیسی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آلودگی محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان

شیشه یکی از قدیمی ترین و پرمصرف ترین مواد در جهان می باشد و سالیانه میلیونها تن انواع شیشه تولید می گردد. با توجه به روند افزایش جمعیت نیاز به تولید آنها در حال افزایش است . از آنجا که شیشه ماده ای است که در طبیعت تجزیه نمی گردد و مدت زمان زیادی نزدیک به یک میلیون سال برای تجزیه شیشه لازم است مسئله تولید و انباشت ضایعات آن به معضل مهمی تبدیل گردیده است. شیشه از نظر بازیافت ماده ای منحصر به فرد است زیرا می توان بارها و بارها از آن استفاده کرد بدون آن که از کیفیت محصول کاسته شود بازیافت شیشه موجب صرفه جویی در مصرف منابع و مواد اولیه، صرفه جویی در مصرف انرژی، صرفه جویی در هزینه و فضای لازم جهت دفن، کاهش آلودگی های زیست محیطی از جمله آلودگی هوا، آلودگی آب، آلودگی معدنی، خروج گازهای گلخانه ای و همچنین ایجاد اشتغال، افزایش مشارکت و آگاهی های زیست محیطی می شود. بازیافت مواد را هکاری است که می توان از آن در جهت نیل به هدف توسعه پایدار و حفظ منابع و محیط زیست، استفاده نمود. لذا بر مسئولان امر است تا به بازیافت اصولی و علمی ضایعات شیشه اهمیت دهند و از دفن و رهاسازی این مواد که دارای ارزش اقتصادی نیز است، جلوگیری نمایند

شیشه، بازیافت، آلاینده، اثرات زیست محیطی