شیما کرباسی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ، ایران

شعر غنایی یکی از گونه های ادبی جهان است که به بیان احساسات و عواطف انسانی می پردازد.همه انسانها در طول تاریخ بدون در نظر گرفتنمحدوده جغرافیایی محل سکونت آنها از یک سرشت یکسان برخوردار بوده اند و با توجه به نیاز ستایش در بشر و عاطفی ترین حالت انسان در وقتمناجات زیباترین جملات را در این زمان گفته اند. سروده های مذهبی که بیشتر شامل مناجات ها و نیایش های مذهبی است از یک لحن عاطفیو توصیفی برخوردارند و در مسیر عشق قرار می گیرند خواه عشق حقیقی و یا مجازی. ادبیات غنایی پیوند عمیقی با درونیات بشر دارد و این پیوندسرآغازی برای پیدایش مناجات های بشر در قالب ادبیات غنایی.در این مقاله به بررسی آغاز شعر غنایی در ملل پرداخته و شواهدی مبنی بر اینکه آغاز این نوع شعر با نوشته های مذهبی بوده است بدست آورده ایم.

ادبیات غنایی، اشعار دینی و مذهبی، سرود های مذهبی ،ملل