بلاغت در ادبیات غنایی

منظومه های غنایی از جمله مهم ترین و پرمخاطب ترین گونه های ادبی به شمار می آید؛ با وجود آن که موضوع اصلی این قبیل آثارعشق و مضامین عاشقانه است؛ لیکن به دلیل ساختار، انواع معانی شعرفارسی همچون مدح، وصف، پند و اندرز، مضامین دینی و اخلاقی،مناجات و. .. را در خود جمع کرده است.یکی از مباحث قابل توجه در مورد ادبیات غنایی، بررسی جلوه های بلاغی و اهمیت بلاغت در تأثیر گذاری ژرف این آثار می باشد.واکاوی لذت ها و شادی های شاعر، یأس و ناامیدی، آمال و آرزوها در پرتو بلاغت، مفهوم محسوس و تلطیف یافته ای می یابد و دنیایآرمانی تمام اندیشه های شعر غنایی را دل پسند تر و سنجیده تر به ما نمایان می سازد. در این مقاله به بررسی اجمالی نمودهای بلاغیدر آثار غنایی شاعران بزرگی چون سعدی، حافظ، مولوی و نظامی می پردازیم.

Keywords:

ادبیات غنایی , بلاغت , شعر غنایی , منظومه های عاشقانه