نسترن عبدی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
علی سهرابی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

رمانتیسم یا رمانتیسیسم عصری از تاریخ فرهنگ در غرب اروپا است که بیشتر در آثار هنرهای تجسمی، ادبیات و موسیقی نمایانشد . رمانتیسم جنبه های احساسی و ملموس را دوباره به هنر غرب وارد کرد و سپس فرهنگ و اندیشه بسیاری از دیگر مناطق جهان راتحت تأثیر قرار داد. هنرمندان رمانتیک آزاد از چهارچوب های تصویرگریهای سنتی، به تحقق بخشیدن ایده های شخصی خود پرداختند.در ایران به دلایل گوناگون اصولاً جنبه خیالانگیز، احساساتی و غنایی رمانتیسم برجستگی یافته است. سیمین بهبهانی از شاعران زنمعاصر ایران است که در آفریدن سبکهای نوین و نگرانی نسبت به مسایل فرهنگی و اجتماعی میهنش به ویژه مسایل مربوط به زنان،جایگاه ویژه ای دارد. مقاله حاضر به بررسی جنبه های رمانتیسم در اشعار وی می پردازد و سعی دارد برجسته ترین مؤلفه های مکتبرمانتیسم را در اشعارش نمودار کند.این پژوهش موتیف هایی از قبیل زن ، عشق، غربت، تحرک و حضور ، عدم امنیت، سادگی ، شادی و... در اشعار سیمین بهبهانی مورد مداقه قرار داده است.

رمانتیسم، سیمین بهبهانی، زن، کولی واره