مجید شمس - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ملایر، ایران
نیما قیطرانی - دانشجوی دکتری تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ملایر، ایران
راضیه قدرجانی - مدرس گروه معماری-شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

امروزه تنها جنبه های عینی و ملموس کیفیت زندگی نمی تواند مبنای سنجش رفاه کلی زندگی شهروندان قرار گیرد. عوامل بسیاری موجی شکل گیری سطحی از رضایتمندی در بین شهروندان می شوند. دسته ای از این عوامل عینی و ملموس و دسته ای دیگر در اذهان افراد شکل می پذیرد. جمعیت های مهاجر عمدتا در پی دستیابی به امکانات رفاهی عینی از روستاها روانه ی شهرها می شوند. در مقاصد مهاجرتی بسیاری از امکانات جایگزین نیازهای شهروندان در روستاهای مبدا شده و رضایتمندی عینی بیشتری را سبب می شوند. این در حالیست که کیفیت زندگی ذهنی تابع عوامل دیگری می باشد که بررسی یکی از آنها هدف تحقیق حاضر می باشد. پژوهش حاضر در پی بررسی تاثیر دلبستگی مکانی بر سطح رضایتمندی ذهنی شهروندان همدانی می باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع کیفی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه و اسناد کتابخانه ای بوده است. ماهیت پژوهش توصیفی و نوع داده ها کمی و کیفی خواهد بود. تکنیک تحلیل اطلاعات استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 و تحلیل رگرسیون می باشد. در این زمینه تعداد 385 نفر از مهاجران روستا به شهری از طریق پرسشنامه ای 15 سواله مورد سوال قرار گرفته و در نهایت مشخص گردید، سطح رضایتمندی ذهنی مهاجرانی که طی 2تا5 سال گذشته از روستاهای اطراف شهر همدان به این شهر وارد شده بودند به طوری قوی و مستقیم و معنی داری با میزان دلبستگی مکانی آنها رابطه داشته و از آن تاثیر می پذیرد. پیشنهاد می گردد در تحقیقات آینده تاثیر عوامل ذهنی دیگر نیز همانند متغیر دلبستگی به مکان بر رضایتمندی ذهنی سنجیده شود.

کیفیت زندگی، رضایتمندی، مهاجران روستایی، دلبستگی به مکان، شهر همدان