عبداله توکلی - کارشناس ارشد طراحی شهری ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات همدان
رضا شعبانی راد - دانشجوی کارشناس ارشد حقوق بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد قایمشهر

تحولات شهرسازی 200 سال گذشته در جهان صنعتی و 100 سال گذشته ایران، تفاوتی جز تفاوت زمان و مکان ندارد. مشکل اصلی در هر دو تأخیر در ادراک ضرورت واقعیات خاص در اندیشه های شهرسازی است. چیزی که به شهادت مفاد منشور آتن شهرهای اروپایی در اوایل قرن بیستم با آن روبرو بودند ما هم اکنون با آن مواجه هستیم. اکنون حدود چهار دهه از تجربه تهیه طرح های شهری در ایران می گذرد، در این مدت الگوی برنامه ریزی شهری متداول در ایران و جهان بارها مورد نقد و بررسی قرار گرفته، ولی حداقل تا چند سال اخیر تغییرات صورت گرفته در محتوا و روش های نظری طرح های شهری بسیار ناچیز بوده است.و مطالعات مختلف نشان می دهد که اکنون در اکثر کشورهای جهان میزان توفیق طرح های شهری بیشتر از طرح های شهری ایران است. در این پژوهش سعی شده است با بررسی تجارب تهیه و نحوه تصویب و اجرای طرحهای توسعه شهری در ایران و جهان، طرح های توسعه شهری به عنوان تنها مرجع هدایت برنامه ریزی ها مورد بازبینی مجدد قرار گرفته و در نهایت به ارایه پیشنهادهایی جهت اصلاح روندهای ناصحیح اقدام گردد.

طرح های جامع،نظام برنامه ریزی،نگرش سیستمی،توسعه شهری