آمنه آتشین جبین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،گروه معماری،واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی،کرج،ایران
حمید یزدانی - دکتری تخصصی معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

رشد روز افزون شهرها و بالا رفتن آلاینده های موجود در هوا ،محیط زیست و سلامت انسانرا به خطر انداخته است.با توجه به نمودار بخش های مختلف مصرف کننده ی انرژی ساختمانها سهمی در حدود 40 درصد از منابع موجود را به خود اختصاص داده اند که این مقوله می تواند مورد توجه طراحان و معماران قرار گیرد که در این میان بحثی به عنوان معماری پایدارشکل می گیرد.در این شاخه از معماری،با توجه به اصول و مبانی منطقی در راستای جلوگیری از تخریب محیط زیست و همچنین کاهش مصرف سوخت های فسیلی و منابع انرژی تجدید پذیر که نتیجه ی آن کاهش آلاینده های محیطی می باشد مطرح می گردد.بنابراین می تواند پاسخی منطقی در مقابل ساخت و سازهای موجود با مصارف بالای انرژی باشد تا بتوان با استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر و رعایت اصول معماری پایدار که همگی در راستای حفظ محیط زیست و حفظ منابع برای آیندگان می باشد،گام برداشت.در این مقاله سعی بر آن است ضمن بررسی معنا و مفهوم معماری پایدار ،تاثیر بهره مندی از منابع تجدیدپذیر را به عنوان حلقه ی بین معماری و حفظ محیط زیست شناسانده ،تا بتوان گامی مثبت در جهت نیل به کاهش مصرف انرژی و معماری همگام با طبیعت برداشت.

انرژی های تجدید پذیر، معماری پایدار،محیط زیست،مصرف انرژی