احسان زارعی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز ، شیراز ، ایران
سمیرا محمودی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
زهرا خواجه فرد - کارشناس ارشد معماری،دانشگاه پیام نور ، واحد بندر عباس، بندر عباس ، ایران
بهاره صالحی - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز ، شیراز ، ایران

وابستگی شدید و نیاز فزاینده جهان به منابع انرژی که به عنوان عامل اساسی رشد و فعالیت های اقتصادی محسوب می شود از یک طرف و محدودیت ذخایر نفتی و سایر سوختهای فسیلی از طرف دیگر، جهان را در سالهای اخیر با مسأله بسیار پیچیده چگونگی تأمین انرژی مورد نیاز آینده مواجه ساخته است. پیشینیان ما به بهترین نحو قوانین معماری بومی و سیستم های غیر فعال خورشیدی را بکار می بردند. انسان امروزی با دوری از این اصول علاوه بر مصرف منابع انرژی و افزایش سوخت فسیلی، سبب آلودگی محیط زیست شده است. بر این اساس معماری پایدار و استفاده از انرژی های تجدید پذیر در سطح جهانی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است که با توجه به محدود بودن منابع سوختی و لزوم صرفه جویی در مصرف انرژی، استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان یک راهکار استراتژیک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. با توجه به موقعیت کشور از نظر جذب انرژی خورشیدی با استفاده از تکنولوژی های نوین طراحی انرژی خورشیدی و طراحی اقلیمی می توان مصرف انرژی را به طور قابل ملاحظه ای کاهش داد. در پژوهش حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است سعی بر آن است تا پس از بررسی ماهیت انرژی خورشیدی به کاربرد آن در مجتمع های ورزشی عنوان راهکاری اجرایی در طراحی این سیستم پرداخته شود.

انرژی های نو، معماری پایدار، سیستم های خورشیدی، مجموعه های ورزشی