مینا حسن پورباقری - نویسنده و مسئو : ل دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد عجب شیر، گروه معماری، عجب شیر، ایران
قربان محبوبی - دکترای معماری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه ، گروه معماری، مراغه، ایران
محمد حسن پورباقری - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، گروه عمران، مراغه، ایران

امروزه با پیشرفت زندگی انسان و صنعتی شدن محیط پیرامون، افراد از فضاهای معماری امن بودن را خواستار هستند. در واقع با بیان پیشرفتهای بشری به سمت تجهیزات نظامی محیطهای زندگی بیشتر از همیشه مورد تهاجم و خطر قرار گرفتهاند، امروزه میتوان بابکارگیری اقدامات موثر و حتی الامکان کم هزینه و چند منظوره در مرحله قبل از بحران، به میزان زیادی از شدت و گستردگی خسارات وتلفات ناشی از خطرات کاست. از مهمترین این اقدامات، استفاده از اصول پدافند غیرعامل به عنوان راه حلی جهت کاهش خطرپذیری در برابر خطرات میباشد، با توجه به این عوامل طراحی معماری میتواند راهکاری عملی در امنیت فضاهای کالبدی باشد. خوابگاههای دانشجویی از جمله این فضاهای زندگی اما برای زمان موقت میباشد. در این پژوهش با توجه به ضرورت نیاز فضاهای زندگی جمعی بهایجاد حس امن بودن به فضا میتوان به اهدافی چون؛ ارائه الگو بر اساس شناخت دانشجویان به لحاظ شخصیتی و نیز بررسی روابط فضایی برای مواقع اضطراری به محیطی مطلوب و امن در جهت استقرار دانشجویان رسید. این پژوهش در ابتدا بر مبنای روش توصیفی تحلیلی و بررسی متون نظری و ارائه مؤلفههای آنها در قالب تحلیل و در مرحله بعدی به روش پیمایشی و ارائه پرسشنامه با توجه به ساختار بدست آمده می باشد. در نتیجه پژوهش فوق می تواند در راستای ارائه کالبد تأثیرگذار بر حس امنیت دانشجویان دختر باشد چرا که این حس در فضاهای خوابگاه موجب میشود تا افراد به راحتی به اسکان موقت خود ادامه دهند

خوابگاه، دانشجویان دختر، پدافند غیرعامل، طراحی معماری