اثر قارچکشی ترکیبات شیمیایی علیه بیماری سوختگی آفتابگرداندر شرایط آزمایشگاهی

با عنایت به اینکه بیماری سوختگی آفتابگردان یکی از معدود بیماری های مهم این گیاه به حساب می آید. لذا هدف این تحقیق بررسی اثر تعدادی از قارچ کش های مورد استفاده در بین کشاورزان در شرایط آزمایشگاهی علیه عامل بیماری سوختگی افتاب گردان (Alternaria solani) بوده است. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تکرار صورت پذیرفت. روش مسمومیت غذای در محیط کشت جامد با غلظت 800 پی پی ام مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمایش، قارچ کش باوستین به عنوان بهترین ماده شیمیایی در کنترل رشد طولی قارچ مورد مطالعه با درصد بازدارندگی 85 معرفی گردید. کمترین اثر قارچ کشی در غلظت مورد استفاده مربوط به دیفالتان بود. در حالیکه بیشترین درصد بازدارندگی جوانه زنی اسپور عامل بیماری نیز از تیمارهای باوستین و کمترین آن از تیمارهای اکسی کلرور مس گزارش گردید.

Keywords:

اثر قارچکشی , ترکیبات شیمیایی , بیماری سوختگی آفتابگردان , پارامترهای رشد