حامد نوری - کارشناس ارشد عمران-سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران
سید مصطفی سیادت موسوی - -استادیار و عضو هیئت علمی، دانشکده مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران
برات مجردی - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشکده مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران

اگرچه ممکن است آثار مخرب پدیده فرسایش در کوتاه مدت چندان چشمگیر و محسوس نباشد، اما در بلند مدت می تواند به عنوان یکی از مسایل جدی مطرح باشد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و با جهان ماشینی که با آن روبرو هستیم بیش از هر زمان دیگر منابع آب و خاک در حال تهدید است. این تحقیق با هدف پهنه بندی میزان فرسایش پذیری در دو زیرحوضه آبریز سد دز به نام های زیرحوضه ی آبسرخ و کشور با مساحتی بالغ بر 19920 هکتار، توسط مدل جهانی USLE انجام پذیرفته است. برای بالابردن دقت مدل و آنالیزها، زیرحوضه ی آبسرخ به چهار واحد هیدرولوژیکی و همچنین زیرحوضه ی کشور به پنج واحد هیدرولوژیکی تقسیم بندی شده است. جهت تهیه پارامترها و فاکتورهای مورد استفاده در این مدل، از تصاویر ماهواره ی LANDSAT5 به کمک تکنیک سنجش از دور (RS )، لایه های اطلاعاتی مورد نظر با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS )در قالب نقشه های رستری تهیه گردید و بر اساس مدل جهانی فرسایش (USLE )و با تلفیق و آنالیز نقشه ها، منطقه به سه کلاس با فرسایش متوسط، زیاد و خیلی زیاد تقسیم بندی شد. همچنین طبق اطلاعات بدست آمده از تصاویر ماهواره ای، از نظر پوشش گیاهی، قریب به 50 درصد منطقه، اراضی بایر یا مراتع فقیر هستند. میزان فرسایش تخمین زده شده توسط مدل USLE برابر با 53/68 تن در هکتار در سال و میزان فرسایش گزارش شده از ایستگاه هیدرومتری منطقه (ایستگاه هیدرومتری کشور) به مقدار 39/89 تن در هکتار در سال است.

فرسایش، سنجش از دور، سیستم اطلاعات مکانی، مدل جهانی USLE