ناهید بشری - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مدیریت مناطق خشک و بیابانی
محمدرضا غفاریان هدش - دانشجوی دوره دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی

پایین بودن بهره وری عوامل تولید یکی از مهمترین ویژگیهای اقتصادی مناطق روستایی ایران است. یکی از عوامل موثر در این امر، قطعه قطعه بودن اراضی زراعی است و راهکار مناسب، اجرای طرحهای یکپارچه سازی اراضی برای برخی از محصولا ت است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعه اثرات اقتصادی پرو ژه ی یکپارچه سازی اراضی که در روستای صدرآباد واقع در شهرستان اشکذر استان یزد می باشد که در سال 1388 انجام شده ا ست . داده های مورد ا ستفاده در این مطالعه حاصل عملیات میدانی و مصاحبه با نمایندگان چاه، کارشناسان جهاد کشاورزی و مرکز خدمات در شهرستان اشکذر می باشد. نتایج مطالعه نشان می دهد در روستایی که طرح در آنجا انجام گرفته، یکپارچه سازی اراضی موجب؛ بهبود تکنولو ی نشده، ولی مدیریت مزرعه افزایش یافته است. ساختار زراعی اراضی از نظر اندازه و تعداد، افزایش یافته؛ بهره برداری ها وسعت یافته، پیگیری کشاورزان جهت بهبود شیوه های انتقال آب و صرفه جویی در مصرف آب افزایش یافته و موجب صرفه جویی در وقت و ایجاد رضایت مندی نسبی بهره برداران گردیده است.

یکپارچه سازی اراضی، کاهش مصرف آب، مدیریت مزرعه، ساختار اراضی