استفاده از ارقام بومی گیاهان فضای سبز شهری به منظور دستیابی بهمنظرسازی پایدار

برای تعیین گونه های گیاهی برای کشت در فضای سبز هر منطقه متناسب با شرایط میکروکلیمائی و زراعی آن منطقه و با توجه به مقاومت گیاهان نسبت به عوامل نامساعد تصمیم گیری شده و با توجه به تنوع شرایط خاکی و آب و هوایی و به خصوص کیفیت و کمیت آب و خاک در مناطق مختلف شهر و استان گلستان این مقوله باید لحاظ شود. این پژوهش به منظور استفاده بهینه از ارقام بومی موجود در منطقه شهر کردکوی در راستای توسعه فضای سبز شهر صورت گرفت همچنین با توجه به نوع خاک، اقلیم و آب منطقه گیاهان فضای سبز بومی سازگار با منطقه جهت استفاده در پارکها و فضای سبز شناسایی و معرفی می شود. به این صورت که ابتدا مناطق مورد مطالعه شناسایی و به صورت تصادفی 3 نمونه خاک قالب پارک ها و بلوار از عمق 30- 0 سانتی متر نمونه برداری گردیید و آزمایشیات لازم ( - pH ، EC ، درصد رس خاک، درصد زی و درصد شن، مواد آلی) صورت گرفت. بررسی محدودیتهای خاک نشان داد که یکی از عمده ترین مشکلات و محدودیت های خاک فضای سبز شهر کردکوی سبک بودن خاک به دلیل بالا بودن درصد شن می باشید که این امر باعث می شود که املاح موجود در خاک در اثر آبیاری شدید به اعماق پایینتر شسته شود و از منطقه ریشه خارج گردد. همچنین با توجه به آمار هواشناسی تا سال 2020 نشان می دهد که بارندگی در سالهای آینده در غرب استان گلستان رو به کاهش می باشد پس استفاده صحیح و بهینه از منابع آبی در فضای سبز شهری مورد توجه می باشد که در این راستا توصیه می شود از سیستم هایی در آبیاری بلوارهای فضای سبز شهری و پارکها استفاده شود که از هدر رفت آب جلوگیری کند.

Keywords:

آمار هواشناسی , منابع آب و خاک , فضای سبز , منظرسازی