زهرا عشقی - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی تکوین جانوری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر
عباسعلی دهپور - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد قائمشهر
محمد شکرزاده - استادیار مرکز تحقیقات علوم دارویی، گروه سم شناسی/ فارماکولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

سابقه و هدف: کارسینومای هپاتوسلولار انسانی(HCC) یکی از علتهای رایج مرگ و میر در دنیا است. داروسازی هدفمند در سطح سلول، بافت یا گیرنده های اختصاصی سلولی یکی از فناوری های بالقوه برای درمان HCC می باشد. مواد و روشها: تعداد 10⁴×1 عدد سلول در هر چاهک پلیت 96 خانه کاشته شد و سپس مقادیر 1000،500،100،50،1 ppm از نانوذره پس از یک روز از زمان کشت به آن اضافه گردید سپس تعدادسلولهای زنده و فعالیت آنزیم دهیدروژناز میتوکندریایی سلولهای مزبور با استفاده از روش MTT طی زمان 48 ساعت مشخص گردید و با استفاده از دستگاه ELISA READER میزان جذب نوری سنجیده و میزان آن ثبت شد. یافته ها: نتایج حاصل از تست MTT نشان داد که با افزایش غلظت و گذشت زمان فعالیت حیاتی سلولها کاهش یافته است، ولی این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج عدم خاصیت سمیت سلولی نانو ذره اکسیدآهن در مجاورت با سلولهای سرطانی HepG2 را نشان داد.

نانو اکسیدآهن، کارسینومای هپاتوسلولار انسانی، سمیت سلولی،MTT assay