نقش حکمرانی خوب در کاهش فسادوفقر

حکمرانی خوب مفهوم جدیدی است که از ترکیب علوم سیاسی و مدیریت دولتی به وجود آمده است .در حکمرانی خوب کیفیتدولت برای انجام سیاستها مدنظر میباشد نه کمیت آن. تحقیقات دانشمندان نشان داده درمناطقی که شاهد ضعف شاخصههای حکمرانی خوب هستیم درصد بیشتری از فساد به چشم می خورد.جامعه ایران ،اگر چه، جامعه ای مذهبی است که در آنفساد را پدیده ای زشت شناخته اند ،با این حال شاهد گسترش فساد در ایران هستیم این وضعیت می تواند تبعاتی از جمله ،افزایش فاصله طبقاتی ،از بین رفتن اعتماد مردم نسبت به حکومت به همراه داشته باشد. ضعف شاخصه های حکمرانی خوبهمچنین می تواند فقررادر جامعه گسترش دهد که این مسئله ممکن است منجر به وقوع شورش های مردمی در یک جامعهگردد.هدف این پژوهش بیان ارتباطی است که بین مظاهر فساد اقتصادی و اداری در ایران و ضعف شاخصه های حکمرانیوجود دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که ، ضعف شاخصه های حکمروانی خوب، همچونشفافیت،مشارکت،پاسخگویی وحاکمیت قانون درشیوه های حکومت داری،از جمله دلایل گسترش فساد ،و افزایش فقر در ایرانمی باشد که می توان با نزدیکتر شدن به ویژگیهای حکمرانی خوب تا حدود زیادی از گسترش فساد و فقر جلوگیری شود