رضا حسین پور - استادیار دانشگاه جامع امام حسین(ع)

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی مدیران با توانمندی روانی آموزگاران بود. این تحقیق از نظر هدفکاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه آموزگاران مقطع ابتداییشهر پلدختر به تعداد 152نفر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 108نفر تعیین و به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی زارعی متین و توانمندیروان شناختی اسپریتزر استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین، وانحراف معیار از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون کولموگرف اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون ستفاده شد . نتایجبررسی فرضیه های جزیی تحقیق نشان داد رابطه ی معنیداری بین خودگشودگی مدیران و توانمندی روانی کارکنان وجودندارد، رابطه ی معنی داری بین همدلی مدیران و توانمندی روانی کارکنان وجود ندارد، رابطهی معنیداری بین حمایتگریمدیران و توانمندی روانی آموزگاران وجود دارد، رابطه ی معنیداری بین مثبت گرایی مدیران و توانمندی روانی آموزگاران وجوددارد، رابطه ی معنی داری بین خودنظمی مدیران و توانمندی روانی آموزگاران وجود دارد، رابطه ی معنی داری بین مهارتاجتماعی مدیران و توانمندی روانی معلمان وجود دارد، رابطه ی معنی داری بین نفوذآرمانی و الهام بخشی مدیران و توانمندیروانی آموزگاران وجود دارد و رابطه ی معنیداری بین تحریک خردمندانه ی مدیران و توانمندی روانی آموزگاران وجود داردهمچنین نتایج بررسی فرضیه کلی تحقیق نشان داد بطور کلی بین مهارتهای ارتباطی مدیران با توانمندی روانی آموزگارانرابطه مثبت و معناداری وجود دارد .

مهارتهای ارتباطی، توانمندی روانی، مدیران، آموزگاران، آموزش و پرورش