احمد بهرامی - گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت، مرودشت، ایران

ارتباط بین جسم و روان موضوعی است که از گذشته تاکنون توجه بسیاری از دانشمندان را به خود معطوف داشته است. جسم و روانتأثیرغیر قابل انکاری بر روی یکدیگر داشته و هر تجربه ای که جسم یا ذهن کسب کند، کل ارگانیسم را تحت تأثیر قرار میدهد. مسلمآن است که تحرک، فعالیت، نشاط و طراوت جسمانی به نشاط و شادابی روانی و ایجاد حال خوش و احساس مثبت منجر خواهد شد.باشروع جنگ جهانی اول تعداد زیادی مجروح شدند، و دچار معلولیت وقطع عضو شدند بنابراین مسئله توجه به مراقبت مداوم و بهبودافراد معلول مد نظر قرار گرفت. کلیساها اولین گام را در راه ایجاد انجمن های مختلف معلولین به وجود.آوردند. این تحقیق نشان میدهدفعال بودن افراد در زمینه جسمانی و روی آوردن به ورزش می تواند استرس و اضطراب را در آنها کاهش داده و به بهبود عملکرد آنهاکمک نماید. در تبیین این یافته باید گفت به نظر می رسد جانبازان و افرادی که فعالیت های ورزشی بیشتری دارند در شیوه مقابله بارویدادهای روزمره روش های بهتری انتخاب کرده و به مقدار بیشتری توانایی تحمل و تاب آوری در مقابل استرس ها را دارند که اینامر باعث بهبود عملکرد اجتماعی آنها و استفاده اصولی تر از راهبردهای مقابله ای در برابر استرس می شود. هم چنین باید گفت تحرکو فعالیت بدنی به شکل اصولی و با برنامه هدفمند موجب حفظ آرامش و ثبات جسمانی و روانی فرد می گردد که پیامد آن کاهش ترشحهورمونهای آدرنوکورتیکوتروپیک و کاهش استرس می باشد که فرد را به فعالیت بیشتر برای رسیدن به آرامش بیشتر ترغیب می نماید.بنابراین، افراد معلول و جانباز نیز مانند همه افراد عادی می توانند با انتخاب فعالیت های ورزشی به شکل اصولی و متناسب با توانایی هایآنها به کاهش افسردگی و تنش روانی در خود کمک کرده و شادابی و نشاط را برای خود، خانواده و جامعه خویش به ارمغان آورندزیرا جامعه ای که نیروی انسانی سالم و توانمندی داشته باشد می تواند به پیشرفت های زیادی دست پیدا نماید. بنابراین هدف اصلی اینپژوهش پاسخ دادن به این سوال است که آیا ورزش مقیاس مناسبی جهت شادکامی و رهایی از استرس های مفرط در جانبازان ورزشکاردر مقایسه با جانبازان غیر ورزشکارمی باشد؟

افسردگی، شادکامی، استرس، جانباز، سلامت جسمی و روحی ، ورزش