پریسا احد ی - گروه معماری واحد هیدج دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج -ایران
زهرا گچ پززاده - گروه معماری واحد هیدج دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج -ایران
فایزه سمیعی - گروه معماری واحد هیدج دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج -ایران
مجید فرجی - گروه معماری واحد هیدج دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج -ایران

استاد میر میران یکی از شاخص ترین معماران معاصر ایران همیشه به عنوان کسی که توانسته روحمعماری کهن ایران را با روش های نوین حفظ و احیا کند مطرح بوده است در این پژوهش سعی شده است با روش مشاهده آثار و تحلیل و تفسیر اسناد به تاثیرات و نحوه بهرهگیری و رموز الگوهای استفاده شده در آثار استاد میر میران پرداخته شود و اهمیت نقش استفاده از الگو های معماری ایران احیا و جانمایی بهتر آن را در روند ها یمعماری حال حاضر بررسی شود شکل در تعریف عمومی آن کمیتی دو بعد و سه بعدی هم بهعنوان ابراز و هم به عنوان نگرش به کا معماری مطرح شده است آنچه که در ایجاد مورد نظر میباشد آن وجه ار شکل گرایی است که معماری را برابر ترکیب اشکال و یا روند شکلی میبینم اگر به مثال خود که مسافرت تهران به اصفهان است بازگردیم یک محقق شکل گرا آنچه را که در طول این مسیر از بنا و اندام های آن میبیند تعریف و تفسیری شکلی مینماید به سخنی دیگر شاخصه های شکلی اندام های بناست که اهمیت نخست را دارا هستند و براساس آنها میتوان دو معماری را زا هم متمایز کرد این تمایز امکان دارد در دو مکان متفاوت دیده شود همان گونه که هردگ آن را در معماری ایران مرکزی و خراسان بزرگ دیده است و یا اینکه اشتراکات و تفاوت های شکلی مرز مکانی نداشته و با شباهت شکلی یک بنای ایتالیایی و یک بنای ایرانی میتوانند معرف یک شکل مشترک باشند

میر میران ،رویکرد شکلی ،الگو،معماری معاصر