کارآفرینی زنان، چهارچوب مفهومی و راهنمای عملی

کارآفرینی یک نقش اجتماعی است که از تعامل بین افراد و ساختارهای موجود در کشور شکل می گیرد و از موقعیت حاکم بر جامعه و زیر ساخت های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اثر می پذیرد. فعالان و بازیگران متعددی در بخشهای دولتی، خصوصی و حتی غیر انتفاعی در شکل بخشی به زیرساخت های کارآفرینی دخیل اند. از این رو هر بازیگری فقط نقشهای محدودی را می تواند ایفا کند و برای توفیق در کارآفرینی بر سار بازیگران متکی است. از ضروریات اولیه توسعه، مشارکت فراگیر تمامی اقشار جامعه در فرآیند توسعه است. مشارکت زنان در فرآیند توسعه، امری حیاتی است که استفاده از دانایی ها توانایی های بالقوه بخش مهمی از نیروی انسانی کشور را ممکن می سازد. یکی از زمینه هایی که زنان ما می توانند از ظرفیت های فکری و ذهنی خود بهره گرفته و با نیروی کار اثربخش خود جامعه متبوع را از ثمرات تلاشهای خویش بهره مند سازند، کارآفرینی است. کارآفرینی زنان برای ظهور و ادامه ی فعالیت به چندین عامل وابسته است. این عوامل عبارتند از: فرایندهای شناختی خود زنان، متغیرهای محیطی، و رفتار کارآفرینی. با ترکیب این عوامل در یک چارچوب مفهومی می توان با رویکردی سیستمی، ریز ساخت های مورد نیاز برای کارآفرینی زنان را به تصویر کشید. در این مقاله پس از تعریف کارآفرینی و مبانی نظری آن، درباره موانع کارآفرینی زنان بحث می شود و سپس چهارچوب مفهومی آن مطرح می شود. مقاله با طرح پیشنهادهایی برای ایجاد زمینه مناسب جهت افزایش کارآفرینی زنان ادامه می یابد و در پایان یک راهنمای کلی برای شروع به کار زنان کارآفرین توصیه می شود.