حکیمه رشیدی - کارشناس ارشد آبخیزداری
حسین ملکی نژاد - استادیار دانشکده دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی دانشگاه یزد
حمید سودایی زاده - استادیار دانشکده دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی دانشگاه یزد

کیفیت آب آبیاری در اکثر مناطق ایران پایین بوده و به درجات مختلف شوری مبتلا می باشد با اعمال مدیریت های صحیح کشاورزی می توان از این آب ها برای کشت گیاهان متحمل و نیمه متحمل به شوری استفاده کرد یکی از روش های مدیریتی جهت استفاده از آب های شور و لب شور تلفیق آب شور و معمولی می باشد هدف این تحقیق بررسی سه رژیم تلفیق آب شور هدایت الکتریکی 8 دسی زیمنس برمتر و معمولی هدایت الکتریکی 0/05 دسی زیمنس بر متر و تاثیر هر رژیم روی عملکرد گیاه زیتون بوده است در این راستا به منظور بررسی اثر آبیاری با آب شور و تلفیق آب شور و شیرین بر عملکرد کمی و کیفی نهال های زیتون آزمایشی به صورت طرح آماری کاملا تصادفی با پنج تیمار در سال 1394 در گلخانه دانشگاه یزد اجرا گردید تیمارهای آبیاری اعمال شده شامل:1-تیمار اب شور2-تیمار آب شیرین معمولی 3-تیمار ترکیب 50% 4- تیمار یک در میان5-تیمار نیم در میان است نتایج نشان داد در گیاه زیتون اثر تیمار بر تعداد برگ رشد طولی وزن تر ساقه وزن خشک ساقه و وزن خشک ریشه در سطح یک درصد و بر قطر ساقه طول ریشه و وزن تر ریشه در سطح 5 درصد معنی دار بوده و بر وزن تر برگ و وزن خشک برگ اثر معنی دار نداشته است اثر تیمار بر میزان هدایت الکتریکی کلر پتاسیم و سدیم برگ و ریشه در سطح یک درصد معنی دار بوده است بیشترین رشد گیاه در زیتون در تیمار نیم در میان به دلیل اعمال شوری کمتر بوده است

آب شور،آب شیرین،گیاه زیتون،مدیریت آبیاری تلفیقی