الهام تیما - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

پیشرفت های اخیر در شبکه های حسگر بی سیم، منجر به ایجاد پروتکل های جدید در این شبکه ها شده است. در این میان، پروتکل های مسیریابی به چشم می خورند که بر پایه هوش جمعی (SI) بنا نهاده شده اند. هوش جمعی یا هوش ازدحامی نوعی روش هوش مصنوعی است که مبتنی بر رفتارهای جمعی در رسانه های نامتمرکز و خودسازنده است این سامانه ها معمولاً از جمعیتی از کنشگرهای ساده تشکیل شده اند که به طور محلی با یکدیگر و با محیط خود در تعامل هستند. در اکثر پروتکل های مسیریابی که برای WSN طاحی شده اند تأمین انرژی محدود یک ضرورت محسوب شده و پروتکل های مربوطه، به منظور آگاهی از سطح انرژی و یا ذخیره بیشتری انرژی در شبکه ایجاد شده اند در این مقاله قصد داریم چندین پروتکل مسیریابی را بر مبنای هوش ازدحامی در شبکه های حسگر بی سیم، بررسی کنیم و براساس معیارهایی از قبیل مصرف انرژی، مقیاس پذیری، تحمل خطا و ... مورد مقایسه قرار دهیم.

شبکه حسگر بی سیم، هوش جمعی، پروتکل های مسیریابی، الگوریتم کلونی مورچگان، الگوریتم زنبور عسل