فرزانه خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد، روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیفاحساسات و تفکر عینی) و رضایت زناشویی در پرستاران شهر کرمان بود. این مطالعه مقطعی بر روی 239 نفر ازپرستاران متأهل بیمارستان های دولتی شهر کرمان که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخابشدند، انجام گردید. شرکت کنندگان به پرسش نامه های ناگویی هیجانی تورنتو (20- TAS) و رضایت زناشوییاینریچ (35- ECS) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. نتایجنشان داد که بین ناگویی هیجانی و رضایت زناشویی همبستگی درونی معنی داری وجود دارد. همچنین نتایجتحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه های ناگویی هیجانی 20 % از واریانس رضایت زناشویی را به طور معنی داریپیش بینی می کنند (p=0/001). نتایج پژوهش حاکی از اهمیت ناگویی هیجانی در پیش بینی رضایت زناشوییمی باشد و این عامل می تواند میزان بالایی از رضایت زناشویی را تبیین نماید.

ناگویی هیجانی، رضایت زناشویی، پرستار