سولماز زارع - گروه معماری، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران
محسن قاسمی - گروه معماری، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران

یکی از رسالت های طراحان و معماران خلق رابطه ای متناسب بین انسان ها و کالبد اطرافشان است.برای نیل به این هدف خالقان فضا باید درک صحیحی از رفتار انسان در محیط های متفاوت داشته باشند، به نحوی که پیوند انسان و مکان را قوی تر سازند. توانایی معماری انسان گرا در برآورده نمودن نیازهای انسانی در ابعاد گوناگون می تواند به عنوان یکی از شاخصه های مهم در بررسی معماری زمینه گرا باشد. لذا پرسش اصلی تحقیق این است که: چگونه می توان با تاکید بر زمینه انسان گرایانه به کیفیت فضایی مطلوب رسید؟ نگاه انسان گرایانه به زمینه برای دستیابی به معماری منسجم، ابعاد تاریخی و فرهنگی و اجتماعی را پیوند می زند. لذا این طور به نظر می رسد که می توان معیارهایی چون هویت مکان، حس تعلق به مکان، حس خاطره جمعی مشترک، برقرای تعاملات اجتماعی فرهنگی - و عابر مداری را برای زمینه انسان گرایانه برای رسیدن به کیفیت فضایی مطلوب تعیین نمود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که میزان قابلیت متغیرهای پژوهش ارتباط مستقیم با نیاز ها و حقوق انسانی دارد و راهبرد اساسی برای دستیابی به معماری انسان گراست. روش تحقیق این پایان نامه با توجه به ماهیت موضوع پژوهش، از لحاظ محتوا نوعی پژوهش کیفی به شمار می آید، اما اساس پژوهش متکی بر روش توصیفی تحلیلی و بر پایه استدلال قیاسی می باشد.

موزه، زمینه، زمینه گرایی، انسان گرایی