محمد نصرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بوشهر، ایران(

برای اینکه شهر بتواند خود را در فضا مشخص کرده و قابلیت خوانایی پیدا کند، می باید نظام های نشانه شناختی را با نظام هایی دیگر از معماری و شهرسازی ترکیب کند. شهرهای کنونی ما به رغم هویت های دیرینه بسیاری از آنها که در فضا و معماریشان ,وجود دارد سالهاست که به سوی نوعی بی شکلی می روند و صورت بروز بیرونی آنها بیش از هر چیز در یک معماری و شهرسازی بی هویت و در عین حال سودجویانه نمود پیدا کرده است .در این مقاله سعی بر آن است که به بررسی نظریات پست مدرن در خلق فضا در معماری، ایران پرداخته شود .نخست به طور خلاصه نظریات پست مدرن و نحوه ورود آنها به معماری را بیان کرده سپس با توجه به اهمیت به کارگیری این نظریات در روند طراحی و خلق فضا، به تعریف هر کدام از نظریات به صورت اجمالی می پردازیم .همچنین می دانیم که معماران به طورآگاهانه یا ناآگاهانه در خلق فضا ازاین نظریات استفاده می کنند . نظر به اینکه بحث فضا همواره یکی از بااهمیت ترین بحث هایی است که در حوزه معماری وجود داشته و لزوم ورود مفاهیم آن از حوزه نظر به عمل، یکی از چالش های پیش روی معماری معاصر است.ا با انجام مطالعات و تطبیق آن با شرایط کنونی جامعه ایران به چگونگی بازنمایی هویت های پست مدرن و نظریات آن در فضاهای مسکونی شهر پرداخته می شود. همجنین به بررسی تاثیرات متقابل بین انسان و محیط به چه صورت در فضاهای مسکونی ظهور می یابد و منجر به شکل گیری هویت ها می شود . می پردازیم.هدف از انجام این مقاله،این است که نظریات پست مدرن چه تاثیراتی در خلق فضای معماری در ایران دارند و نقش آنها در معرفی وشناخت فضای معماری و هویت چیست.

پست مدرنیسم، معماری شهر، مسکن ، ایران ،هویت خلق فضای معماری