جلال مظفری - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد مرند

امنیت به عنوان اساسی ترین عامل توسعه گردشگری و توسعه پایدار می باشد و کشورهایی که با مسائلی، همچون تهدیدات امنیتی مثل جنگ و تروریسم و یا به صورت تهدیدات بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله و یا تهدیدات و امنیت غذایی و بهداشت و شیوع بیماری ها و مرگ و میر حمل و نقل جاده ای مواجه هستند، به ندرت خواهند توانست گردشگری را رونق دهند، چرا که لازمه سفر، وجود امنیت و امنیت روانی گردشگر است. گردشگری پایدار در تزریق منابع مالی به اقتصاد شهری و گردش مالی مؤثر واقع شده و ضمن ارز آوری و اشتغال زایی زمینه را برای کاهش جرم فراهم ساخته و تسوعه پایدار را رقم زند، که به نوبه خود امنیت زا می باشد، چنانکه امروزه امنیت و احساس امنیت، یکی از اصول مسلم برنامه ریزی گردشگری و تعیین استراتژی و راهبرد توسعه بوده و وجود امنیت می تواند رونق گردشگری را بیش از پیش مهیا ساخته و زمینه را برای شکوفایی اقتصادی و به تبع آن کاهش فقر و کاهش جرم و تأمین امنیت فراهم سازد. پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن بررسی رابطه امنیت شهری و گردشگری، راهکارهای لازم را تبیین نماید.

امنیت، امنیت شهری، گردشگری، توسعه پایدار، اجماع دلفی