سنجش رابطه بین ابعاد دین داری و احساس امنیت اجتماعی در بین ساکنان مناطق حاشیه ای شهر بابل (مطالعه موردی: ساکنان محلات کتی غربی و کتی شرقی بابل)

امنیت اجتماعی و اصول و ارزش های دینی از متغیرهای مهم و تأثیر گذار بر اجتماعات انسانی است که فقدان آنها جوامع انسانی را با مشکلات اساسی روبه رو می کند. بنابراین با توجه به اهمیت این دو متغیر در زندگی جوامع، لزوم بررسی و توجه به این متغیرها در ارتباط با هم بیش از پیش روشن می شود. در تحقیق حاضر که از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی می باشد سعی شده که با استفاده از روش مطالعه کیفی و پیمایش به بررسی رابطه بین دومتغیر در بیان ساکنان مناطق حاشیه ای شهر بابل پرداخته شود.جامعه آماری این پژوهش تمامی خانوارهای ساکن محلات کتی غربی و کتی شرقی بابل می باشند که جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده، افراد بالای 15 سال ساکن در این محلات مورد پرسش قرار گرفته اند. اطلاعات تحقیق با استفاده از تکنیک پرسش نامه توام با مصاحبه جمع آوری گردیده برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از محیط نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این واقعیت است که با افزایش پایبندی به اصول وارزش های دینی در بین مردم در سوی دیگر احساس امنیت اجتماعی در بین آنها نیز افزایش می یابد که می توان نتیجه گرفت که یکی از راه کارها برای افزایش میزان احساس امنیت اجتماعی در بین مردم، آموزش و ترویج هرچه بیشتر اصول و ارزش های دینی در سطح جامعه می باشد.

Keywords:

امنیت اجتماعی , دین داری , ابعاد دین داری , محلات کتی غربی و کتی شرقی