جواد برنجیان - استادیار و رئیس موسسه آموزش عالی طبری بابل
محسن قاسمی - کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی محمودآباد
بهامین ساکتتبار - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت موسسه آموزش عالی طبری بابل
صائب بهرام - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی

روشهای نوین اجرای سازه های مختلف و در برخی موارد ضرورتهای اجرا، منجر به رویکرد مهندسین به استفاده از بتن خود تراکمشده است. در این بتن استفاده از مقادیر بالای سیمان امری متداول می باشد که موجب آسیب های زیست محیطی و افزایش قیمت ساختبتن می گردد. یکی از راهکارهای تولید بتن خودتراکم سازگار با محیط زیست و کاهش اثرات مخرب مرتبط با تولید سیمان پرتلند استفادهاز مواد پوزولان طبیعی بعنوان جایگزین بخشی از سیمان می باشد. از طرفی با وجود پارامترهای تاثیرگذار در طرح اختلاط بتن خودتراکمپیدا کردن ترکیب بهینه در این بتن، با در نظر گرفتن تمامی حالات ممکن مشکل و گاهی مواقع غیرممکن می باشد. با استفاده ازروشهای عددی و آماری می توان به پیش بینی حالت بهینه ترکیب پرداخت. یکی از روش های آماری، روش تاگوچی می باشد.در این پژوهش، با استفاده از روش طرح ازمایشگاهی تاگوچی و با در نظر گرفتن فاکتورهای نسبت آب به مواد پودری، نسبت وزنیریز دانه به کل، درصدهای وزنی مختلف زئولیت و انواع مختلف افزودنی شیمیایی طرح اختلاط بهینه بتن خودتراکم برای رسیدن بهبیشترین مقاومت فشاری 28 روزه تعیین شد. بر اساس نتایج نسبت آب به مواد پودری 0.36 ، نسبت وزنی ریز دانه به کل 0.4، درصد وزنیزئولیت 10 درصد و افزودنی شیمیایی نوع WBK50 به عنوان طرح اختلاط بهینه معرفی می گردد. نتایج آزمایش تاییدی بر روی طرحبهینه نشان می دهد که روش تاگوچی برای بهینه کردن طرح اختلاط بتن خودتراکم حاوی زئولیت یک روش مناسب می باشد.

بتن خودتراکم، بهینه کردن طرح اختلاط، روش تاگوچی، مقاومت فشاری، زئولیت