حوریا خیرخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران، ایران
نسیم خانلو - استادیار گروه معماری، واحد تهران شرق ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران

معماری را باید وسیله ای غیر قابل انکار برای زندگی و نه فقط ساختن، بلکه مجموعه ای از تفکر، عملکرد و مصرف دانست وساختارهای معمارانه نه فقط جهت استفاده ی فیزیکی، بلکه استفاده ی روحی و حتی به عنوان هنر زندگی اجتماعی و تعادلدر موجودیت و هماهنگی سیستماتیک این تعادل که همگنی و تداوم خود را از طبیعت محیطی داشته باشد و نه در اجتماعیسه بعدی که از علوم و فنون پیروی می نمایند، بلکه به صورت انرژی و نیرویی برتر در هر انسانی نمود یابد.از این رو با بررسی و تحلیل آثار معماران مطرح جهان، و همچنین روند شکل گیری ایدهای ذهنی در خلق و اجرای یک اثرمی توان به نکات مثبتی در طراحی دست پیدا کرد که در ان احساس آرامش در زندگی انسان با توجه به دغدغه های شهریاهمیت پیدا کند.این مقاله به بررسی روند طراحی این دو ایستگاه قطار شهری می پردازد. هدف از این مقاله رسیدن به رویکردهای جدید دردنیای معماری به خصوص ایستگاه های قطار شهری است. شیوه تحقیق کیفی است و معیارها در نمونه های نواحی مشابه،مورد بررسی قرار می گیرد و دستاوردها درقالب جدول ارایه می شود.

زاها حدید، معماری، ایستگاه قطار شهری اینسبورگ، ایستگاه قطار شهری ناپلی،قطار شهری