سمیه بارانی - دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
معصومه زارع - دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان

اصلاح نژاد گونه های اهلی و مقاوم به شرایط محیطی سخت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بز از جمله حیواناتی است که توانایی سازگاری با شرایط مختلف را دارد. بررسی ژنوم میتوکندریایی روی بز نشان می دهد که این حیوان در ارتفاعات زاگرس و شرق آنتالیا اهلی شده و سپس در سراسر دنیا پراکنده گردیده است. به طور کلی هرچه از مناطق اولیه اهلی شدن فاصله می گیریم قاعدتاً از تنوع ژنتیکی کاسته می شود. از طرفی به کارگیری مارکرهای میکروستلایت بر روی ژنوم بز نژادهای ایرانی نشان می دهد که آن ها از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار هستند که تنوع ژنتیکی نیز جزء مهمی برای تعیینبرنامه های اصلاحی است. بنابراین وجود یک برنامه اصلاحی کارآمد جهت حفظ تنوع ژنتیکی و جلوگیری از زوال تدریجی این حیوان به دلیل آمیخته گری غیر اصولی و پرورش سنتی با الهام از اقدامات اصلاحی صورت گرفته در سایر کشورها به عنوان یک پدافند غیر عامل در بهبود تولیدات دامی کشور بسیار حائز اهمیت است.

ژنوم میتوکندریایی، تنوع ژنتیکی ، میکروستلایت ، پدافند غیر عامل