مروری بر ادبیات محافظه کاری ومدلهای اندازه گیری آن

محافظه کاری در حسابداری به عنوان عدم تقارن زمانی در شناسایی اخبار خوب در مقابل اخبار بد، در صورت های مالی تفسیر شده است. در مفاهیم نظری حسابداری، محافظه کاری به عنوان عکس العملی محتاطانه در قبال عدم اطمینان و به منظور حمایت از حقوق وادعاهای صاحبان سهام و اعتباردهندگان تعریف شده است. بطوریکه برای شناسایی اخبار خوب در صورت های مالی نسبت به اخبار بد، سطح بالاتری از قابلیت رسیدگی )تاییدپذیری(را الزامی می نماید. در مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، احتیاط )محافظه کاری( این گونه تعریف شده است: احتیاط عبارت است از کاربرد درجه ای از مراقبت که در اعمال قضاوت برایانجام برآورد در شرایط ابهام مورد نیاز است به گونه ای که درآمدها یا دارایی ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود. محافظه کاری یکی از میثاق های تعدیل کننده حاکم بر حسابداری و گزارشگری مالی است در بعضی از موقعیت ها محافظه کاری ایجاب می کند که روشی انتخاب و اعمال شود که دارای کمترین اثر مساعد بر دارایی ها،درآمدها، سود و حقوق صاحبان سهام باشد )انصاری و همکاران، 1392 (. در این پژوهش سعی بر این است که ضمن مروری بر مفا هیم و ادبیات محافظه کاری در حسابداری به تبیین مدل های اندازه گیری آن پرداخته شود.

Keywords:

محافظه کاری , اقلام تعهدی , سرمایه گذاری