محمدحسن خراسانی پاریزی - گروه حسابداری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، واحد سیرجان ، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران

امروزه واژه راهبری )حاکمیت( شرکتی corporate governance)یک مفهوم مورد توجه و در حال تکوین در دنیای کسب و کار است .راهبری شرکتی شالوده روابط شرکت با گروه های ذینفع است .همانند بسیاری از موضوعات موردبحث و در حال تکوین، از راهبری شرکتی برداشتها و تعاریف متنوعی وجود دارد ،تفاوت اصلی در نگرشها به گستره حوزه روابط شرکت با ذینفعان مربوط می شود .راهبری شرکتی در سطح خرد، دستیابی به اهداف شرکت و در سطح کلان، تخصیص بهینه منابع جامعه را در نظر دارد .سابقه تاریخی راهبری شرکتی به گونه ای که امروزه مطرح است، به دهه 1990 و وقوع رسوائی های مالی در برخی از شرکتهای بزرگ برمی گردد .علیرغم وجود برخی تفاوتها ، به نظر می رسد مبانی اصلی راهبری شرکتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ،در طول زمان مسیر همگرایی را پیموده است . برای تدوین یک نظام راهبری شرکتی مطلوب توجه به عوامل داخلی و بیرونی و نیز شرایط اقتصادی ،سیاسی و فرهنگی هر کشور ضروری به نظر می رسد. با توجه به مکانیزمهای درون سازمانی)محاطی( حاکمیت شرکتی که یکی از موارد آن درک چگونگی تاثیر کمیته حسابرسی ودرنهایت تعیین ضرورت تشکیل آن می باشد که وجود کمیته حسابرسیموجب بهبود کیفیت گزارشگری مالی، بهبود کیفیت کنترل های داخلی، بهبود عملکرد حسابرس مستقل و بهبود عملکرد حسابرس داخلی می شود و لذا تشکیل کمیته حسابرسی در شرکت های کشورمان بسیار ضروری است

راهبری شرکتی ، شفافیت ، تئوری ذینفع ، تئوری نمایندگی، کمیته حسابرسی ، گزارشگری مالی