بررسی تأثیر افشای اجباری اطلاعات بر دستکاری فعالیت های واقعی

مدیران شرکت ها همواره از طریق گزارشگری مالی شامل صورت های مالی، یادداشت های همراه و تجزیه و تحلیل های مدیریت، اطلاعات شرکت تحت مدیریت خود را جهت آگاهی استفاده کنندگان برون سازمانی افشاء می کنند. میزان اطلاعات افشاء شده تحت تأثیر عوامل گوناگونی قرار دارد. برخی از این عوامل مبتنی بر تصمیم تیم مدیریت و تحلیل هزینه - منفعت است که انگیزه های اختیاری مدیریت است و برخی دیگر تحت تأثیر انگیزه های اجباری، الزام قانون یا استاندارد، افشاء می شوند. اکثر مدیران تمایل دارند تا از دستکاری فعالیت های واقعی برای مدیریت سود استفاده کنند حتی اگر این امر به ارزش آتی شرکت آسیب برساند. موجودی های نقدی همواره درصددند تا میزان قابل توجهی از دارایی های شرکت ها را به خود اختصاص دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعداد دفعات گزارشگری مالی میان دوره ای بر دستکاری فعالیت های واقعی و ارزش بازار وجه نقد است. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش، کاربردی می باشد. از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع استقرایی، از نظر زمان انجام پژوهش ترکیبی و از نظر نوع داده ها کمی است. در این پژوهش تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی سال 1389 تا پایان سال 1393 به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده است. در نمونه گیری 127 شرکت تخمین زده شد. برای بررسی آنکه در یک مدل رگرسیون جملات خطا خود همبسته می باشند یا خیر، از آزمون دوربین - واتسن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که افشای اجباری اطلاعات منجر به افزایش دستکاری فعالیت های واقعی می شود.

Keywords:

افشای اجباری اطلاعات , دستکاری فعالیت های واقعی , ارزش بازار وجه نقد