احمد صلاح منش
سید عزیز آرمن
آذر صفری

مسکن علاوه بر یک نیاز اساسی یک دارایی مهم به شمار می آید و سال هاست که بخش مهمی از دارایی های مهم خانوارها را تشکیل داده است. جنبه دارایی بودن مسکن باعث تأثیرگذاری بیشتر سیاست های پولی تعیین نرخ بهره و حجم پول در تقاضای آن شده است. در این مطالعه با استفاده از روش ARDL تأثیر سیاست های پولی بر شاخص قیمت مسکن بررسی شده است. نتایج حاکی از این است که در بلند مدت افزایش حجم پول افزایش قیمت مسکن را در پی دارد؛ همچنین افزایش متغیرهای نرخ بهره ی حقیقی، قیمت طلا و تعداد واحدهای مسکونی جدید که تعداد خانوارهای جدید از آن کسر شده است ( به عنوان عرضه ی حقیقی واحدهای مسکونی جدید ) به کاهش قیمت مسکن منجر خواهد شد. ضریب ECM به دست آمده هم برابر 0/17 است که به این معنی است که در هر دوره 17 درصد از عدم تعادل قیمت تعدیل شده و به سمت روند بلند مدت خود حرکت می کند.

سیاست پولی، حجم پول، نرخ بهره، قیمت مسکن