تعیین وضعیت دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل از نظر انطباق با سازمان یادگیرنده براساس مدل واتکینز و مارسیک

هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل براساس مدل واتکینز ومارسیک بوده است. روش تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پس رویدادی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه ی اعضای هیأت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل به تعداد 200 نفر بود که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب، تعداد 50 نفرکه تعداد 8 نفر را زن و 42 نفر آن را مرد تشکیل می دهد، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و داده های مورد نیاز به وسیله ی پرسشنامه استاندارد شده واتکینز و مارسیک جمع آوری گردید. روایی ابزار بکاررفته، با استفاده از نظر متخصصین، و پایایی ابزار نیز با روش ضریب آلفای کرونباخ برابر 0/96 به دست آمد. داده های جمع آوری شده، به وسیله آمار توصیفی و آمار استنبا طی ( آزمون t تک گروهی) تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها حاکی از آن است که مؤلفه های سازمان یادگیرنده در ابعاد ایجاد فرصت های مستمر یادگیری و استقرار سیستم تسهیم دانش از نظر هیأت علمی در حد بالاترازمتوسط ارزیابی شده اند، علاوه بر آن، میزان تحقق یادگیری فردی از نظر هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی نزدیک به حد متوسط بود، به عبارت دیگر بین مؤلفه های یادگیری گروهی و یادگیری فردی و سازمانی از نظر هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل تفاوت معنی داری وجود دارد.

Keywords:

سازمان یادگیرنده , مدل واتکینز ومارسیک , دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل