تحلیل اثربخشی آموزش های سازمانی کارکنان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی : بحث گروهی متمرکز با کلیه دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کشور

یکی از کارکردهای مهم در مدیریت منابع انسانی، بهسازی و رشد و تعالی سرمایه انسانی در هر سازمان است. بر این اساس توجه همه جانبه به عرصه آموزش و بهسازی منابع انسانی از دغدغه های اصلی مدیریت سازمانی در عصر کنونی است. امروزه منابع انسانی پرورش یافته عامل اصلی کسب مزیت رقابتی سازمان هاست و این امر زمانی محقق می شود که بتوان با شیوه علمی و منطقی منابع انسانی را خوب مدیریت کرد و توان و فکر آنان را در اختیار اهداف رقابتی سازمان قرار داد. جذب، نگهداری و پرورش منابع انسانی کافی نیست، بلکه می بایست براساس اصول و معیارهای علمی شایستگی را در کارکنان ایجاد و بدان توجه کرد. در ایران قوانین و مقررات و بخشنامه های دولتی، دستگاه های اجرایی را مکلف به برگزاری دوره های آموزشی ضمن خدمت برای کارکنان سطوح مختلف نموده است. بنابراین ضرورت توجه به آموزش و توانمندسازی کارکنان در سازمانهای دولتی کشور، ما را بر آن داشت تا به بررسی اثر بخشی آموزش سازمانی کارکنان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می پردازیم. پزوهش حاضر یک مطالعه کیفی است که با روش های طوفان فکری، بحث گروهی متمرکز (FGD) و نمودار علت و معلولی استخوان ماهی به ارزیابی و تحلیل اثربخشی آموزش سازمانی کارکنان حوزه سلامت کشور در سال 1394 می پردازد. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش، تمامی مدیران و کارشناسان آموزش ستاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات پزشکی درمانی کشور می باشند. یافته ها نشان دهنده شش عامل اصلی موثر بر اثربخشی آموزش سازمانی کارکنان حوزه سلامت بود که شامل قوانین و مقررات، ابزار و روشها، برنامه ریزی، منابع انسانی، محیط کار و شیوه مدیریت می باشد. نتایج پژوهش بیانگر لزوم تدوین دستورالعمل ها و قوانین مشخص و مدون برای آموزش کارکنان، نیازسنجی دقیق آموزشی، بهره گیری از مدرسان مجرب، ارتباط آموزش ها با ارزیابی های عملکرد و مشارکت کارکنان دارای توانمندی و تخصص در جلسات تصمیم گیری بود.

Keywords:

اثربخشی آموزش , آموزش ضمن خدمت , بحث گروهی متمرکز