بررسی نقش سطح افشاء اطلاعات بر ارزیابی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در بازارهای سرمایه، تنها راه دستیابی بسیاری از سرمایه گذاران به اطلاعات، اعلامیه ها و اطلاعیه هایی است که از جانب شرکت ها منتشر می شود. حاکمیت شرکتی مناسب، موجبات افشاء و گزارشگری بموقع توسط شرکت ها را فراهم می کند حاکمیت شرکتی، حصول اطمینان از عدم وقوع رفتار فرصت طلبانه است که از طریق کاهش مشکلات نمایندگی و اطلاعات نامتقارن بالقوه بین نماینده ( مدیر ) و ذی نفعان مختلف ( سهامداران و اعتبار دهندگان بالقوه و غیره ) تحقق می یابد. کاهش این گونه مشکلات، باعث افزایش رغبت سهامداران به معامله در این بازارها و ایجاد خلق ارزش می گردد. این تحقیق به بررسی ارتباط سطح افشای اختیاری شرکت در ارزشگذاری شرکت های بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. داده های تحقیق برای دوره ای شش ساله ( 1387-1392 ) از منابع صورت های مالی حسابرسی شده و نرم افزار ره آورد نوین گردآوری شد. نمونه مورد مطالعه 163 شرکت می باشد. تحلیل داده و آزمون فرضیه ها با استفاده از روش پانل دیتا در نرم افزار ایویوز انجام پذیرفت. به منظور بررسی نوع داده ها از آزمون اف لیمر، چاو و بروش - پاگان، جهت بررسی مدل آثار ثابت و تصادفی از آزمون هاسمن و در نهایت فرضیه های زیربنایی رگرسیون به وسیله آزمون جاکو - برا، وایت و هادری آزمون شد. نتایج حاصل از فرضیه هادری در سطح خطای پنج درصد بیانگر رابطه مثبت و معنادار متغیر افشاء اطلاعات با ارزشیابی شرکت می باشد.

Keywords:

افشاء اطلاعات , ارزشگذاری شرکت , نسبت کیوتوبین