سیامک سهرابی - کارشناسی ارشد راهنمایی و مشاوره
علی اکبر گودینی - دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه خوارزمی
باب الله بخشی پور - استادیارگروه مشاوره دانشگاه پیام نور ساری

مقدمه : پژوهش حاضربا هدف تعیین رابطه بین عملکرد خانواده و سبک های فرزند پروری با سازگاری اجتماعی دانش آموزان شهرکرمانشاه صورت گرفت.روش: در یک مطالعه از نوع همبستگی ، 130 نفر از دانش آموزان به شیوه تصادفی نسبتی خوشه ای در طی چند مرحله انتخاب شدند.سپس پرسشنامه های سبک های فرزند پروری ، سنجش خانواده و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی (AISS) اجرا گردید. نتایج حاصل از پرسشنامه های فوق با روش همبستگی پیرسون و t تست گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: خانواده به عنوان اساسی ترین مؤلفه در سازندگی شخصیت کودک مطرح است . عملکرد خانواده و استفاده والدین از هر کدام از شیوه های تر بیتی ( مقتدر و منطقی ، دیکتاتور، آزاد گذار ) می تواند باعث تعالی شخصیت کودک شود یا عامل ایجاد اختلالات روانی ؛همچون ناسازگاری شود . نتیجه گیری: عملکرد خانواده و سبک های فرزند پروری با سازگاری اجتماعی را بطه مثبت ومعنا داری دارند .هر چه عملکرد خانواده از راندمان بهتری برخوردار باشد میزان سازگاری اجتماعی افراد افزایش می یابد و همچنین از بین سه سبک فرزند پروری ( مقتدر ومنطقی ، دیکتاتور، آزاد گذار ) سبک اقتدارگرا رابطه ای مثبت و معنادابا سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارد.

عملکرد خانواده، سبک های فرزند پروری، سازگاری اجتماعی