اصل عدالت در اجرای صلاحیت قضایی در دعاوی اداری در جمهوری اسلامی ایران

موضوع این مقاله بررسی اصل عدالت در اجرای صلاحیت های قضایی در دعاوی اداری می باشد.شخص دارای نفعی که برای احقاق حق تضیع شده و یا شناساندن حق انکار شده ای مایل به مراجعه به مراجع قضاوتی است، باید در درخواست رسیدگی به دعوا و تعقیب آن مقررات قانونی را رعایت نماید. مهمترین دسته از مقرراتی که خواها ن باید در این خصوص رعایت نماید، مقررات مربوط به صلاحیت مراجع است. در صورتی که رسیدگی به امری مطابق مقررات قانونی ازمرجعی در خواست شده باشد، مرجع مزبور مکلف است، چنانچه در رسیدگی به امر مطروحه صالح باشد و یا به عبارت دیگر به موجب قانون مأمور رسیدگی به آن امر باشد، نسبت به آن رسیدگی و صدور رای اقدام کند. صلاحیت دادگاه در رسیدگی به امر بخصوص، در عین حال متضمن این معناست که مقنن آن دادگاه را شایسته رسیدگی به امر مزبور و تمیز حق دار از بی حق و اعلام آن به موجب رای و علی الاصول، دستور اجرای آن تشخیص داده است.بنابراین صلاحیت از حیث مفهوم، عبارت از تکلیف و حقی است که مراجع قضاوتی ( قضایی یا اداری) در رسیدگی به دعاوی، شکایات و امور بخصوص، به حکم قانون دارا می باشند. این مقاله در طی و فصل معین گرد آوری شده است و نتیجه ای که از مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که عدالت در صلاحیت های اداری موثر است زیرا باید صلاحیت مرجع در رسیدگی به دعاوی مطروحه مشخص شود و دیگر اینکه اصل برابری افراد در دعاوی باعث می شود که این ضمانت اجرایی باشد برای تحقق عدالت. در ضمن مقاله به بررسی مطالب مطرح شده می پردازیم.

Keywords:

عدالت , صلاحیت , اداره , دعاوی