توفیق مصطفایی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
النا موسوی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

دولت ها به لحاظ شکل و ساختار حقوقی به دو دسته بسیط و مرکب تقسیم می شوند. آن چه مسلم است دلیل اصلی چنین تقسیم بندی مقوله تفویض اختیار به لحاظ قدرت سیاسی است؛ به نحوی که در دولت های بسیط اصل بر عدم تفویض قدرت سیاسی است در حالی که در دولت های مرکب چندگانگی قدرت سیاسی به رسمیت شناخته شده است. از طرف دیگر در دولت های بسیط پیچیده یا غیر متمرکز نحوه اعطاء، انتقال اختیارات و تمرکززدایی در حوزه های اداری، محلی، اجرایی و مدیریتی به واحدها در سلسله مراتب نهادهای مرکزی در چند سیستم، و در قالب مصادیقی نظیر عدم تراکم، عدم تمرکز، وحدت انضمامی و منطقه گرایی ارایه شده است. در مقاله مزبور سعی می گردد ضمن تبیین عدم تراکم و جایگاه آن در اشکال حقوقی دولت، به مقولاتی نظیر تفویض اختیارات اداری و اجرایی، نظارت و رعایت اصل سلسلسه مراتب پرداخته می شود.

عدم تراکم، دولت، دولت بسیط، دولت پیچیده یا غیر متمرکز، نظارت