سید مهدی منصوری - استادیار حقوق جزا جرم شناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
محمد حسین ربیعه - دانشجوی کارشناسی ارشد ،حقوق جزا ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

از آن جایی که ممکن است یکی از دغدغه های و دل نگرانی های متولیان امر پیشگیری از جرم در ایران نبود مبانی قانونی برای اتخاذ رویکردهای مشارکتی باشد، به نظر می رسد بررسی و کنکاش در قوانین جاری کشور و نشان دادن مبانی یاد شده،می تواند آن ها را نسبت به اتخاذ رویکردهای مشارکت جویانه در امر پیشگیری از جرم ،دل گرم و حتی نسبت به «وظیفه قانونی» خویش در این زمینه، آگاه سازد. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی سیاست جناحی ایران در زمینه مشارکت سازمان های مردم نهاد ،نسبت به پیشگیری از جرم، درصدد پاسخ به این سوال است که : آیا در ایران بستر های مشارکت سمن ها در عرصه پیشیری از جرم فراهم است؟ از این رو در این مقاله سعی شده با استفاده از منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی - تحلیلی ابتدا به معرفی سمن ها و کارکردهای ان ها پرداخته شده و سپس ضرورت اتخاذ رویکردهای مشارکت جویانه و مبانی قانونی این امر در زمینه پیشگیری از جرم مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مبانی قانون مشارکت جامعه مدنی از جمله سمن ها در زمینه پیشگیری از جرم در قوانین فراتقنینی ایران مهیا است ؛هر چند که در قوانین تقنینی و فرا تقنینی را بر عهده دارند، بستر سازی های مناسب مشاهده نمی شود.

پیشگیری از جرم ، سازمان های مردم نهاد ، مشارکت، سیاست جنایی ، سیاست جنایی مشارکتی