مهرناز مودی - دانشجوی ارشد حقوق خصوصی واحد میبد دانشگاه آزاد اسلامی ایران

سخن گفتن از بایدها ونبایدها درتقابل میان حق وعدالت کار بس دشواری است چراکه ممکن است هرکدام از موارد منطبق با یکدیگرنباشند عدالت ایجاب می کند که همه در برابرقانون مساوی باشند و در تمام موارد مشابه به یک قاعده حکومت کند.هدف حقوق وقانون در درجه نخست ایجاد نظم اجتماعی است گاهی حتی حفظ نظم قاعده ای را ایجاب می کند که مخالف عدالت است البته از جنبه آرمانی قانون و حق همواره باید منطبق بر یکدیگر باشند منطبق نبودن این موارد محدودیتی است که در تمامی حوزه های قانونگذاری امکان ظهور دارد ولی نباید موجب تنزل جایگاه قانون در میان افراد شود چرا که این نقایص اموری طبیعی هستند و درهمه نظام ها وجود خواهند داشت ممکن است قانون گرایی گاه موجب رنجش ما شود جایی که فکر می کنیم اجرای قانون مخالف عدالت و حق ماست ولی اگر درست درک کنیم که ما غیر از نیازهای مادی و ابتدایی خود نیازهای فراتری مانند آرامش امنیت و زیستن در جامعه قانونمند داریم آنوقت برایاجرای قانون ارزش فراوانی قائل خواهیم شد این گفتاردارای دو بخش است در بخش اول معانی حقوق عدالت و قانون و معیار نیک و بد آن و در بخش دوم به تمایز قلمرو آنها و جایگاه اصل عدالت بر وضع قوانین بیان می شود.

حقوق ، عدالت ، قانون ، توازن